2. Een virus met gevoelens

Inmiddels is het alweer een week geleden dat ik arriveerde in Taiwan en werd opgesloten. Hoewel ik het toch wel een beetje spannend vond hoe deze quarantaine me zou bevallen kan ik nu halverwege mijn quarantaine melden dat het me tot noch toe prima bevallen is en de tijd snel gaat. Het voelt wel raar om je basis behoefte, als even naar buiten gaan, je is afgenomen, maar dat waren we toch al een beetje gewend met de Corona.

Ondanks dat je hier momenteel gezien wordt als een virus voel ik mij verassend welkom door de overheid. Het mag dan wel net zo streng zijn als China nu met binnenkomst tijdens Corona, maar je wordt hier (in tegenstelling tot China) met open armen ontvangen en de overheidsinstanties laten ook echt weten dat ze om je geven. Elke dag krijg ik een telefoontje van de overheid om te vragen hoe het met mijn gezondheid is, maar ook hoe het psychisch met me gaat in deze quarantaine.

Als je de TV en internet even wegdenkt dan kun je dit wel bijna vergelijken met een cel. 3 maal daags wordt er eten op een dienblad naast je deur gezet. Je krijgt een appje als het eten klaar staat en dan mag je de deur open maken, maar absoluut niet de kamer verlaten. Je benen blijven binnen de deur, alleen je armen mogen uitstrekken om het eten te pakken of afval naast de deur te zetten. Mocht je de kamer toch verlaten tijdens de quarantaine, dan staat er in Taiwan een straf van 30.000 euro boven het hoofd. Tevens moet je twee maal daags in de ochtend en avond je temperatuur opmeten (je kunt gelukkig zelf kiezen welke warmte bron/ingang je mag gebruiken), het resultaat bijhouden en naar het hotel appen. In principe kun je dit natuurlijk uit je duim zuigen. Maar om nu weer die typische asociale buitenlander te zijn gaat me ook weer te ver.

Als je niet van rijst houd dan ga je een zware tijd tegemoet. Het ontbijt bestaat meestal uit iets wat lijkt op een broodje of hamburger gevuld met wat ei, kaas en blaadje sla (dat is dan ook de hoogtepunt van mijn dag). Lunch en diner is standaard rijst met wat vlees en groenten. Nu heb ik wel gevraagd om wat vaker noodles te brengen, maar omdat al het eten van restaurants komt en ze het hele hotel tegelijk eten brengen, is rijst de beste optie vanwege smaak en versheid omdat er zoveel getransporteerd moet worden. Aziatisch eten is absoluut lekker, maar de lauwwarme rijst die je tweemaal daags krijgt komt soms ook wel je nek uit. Het voordeel wel hiervan is dat (samen met het sporten) ik totaal geen Coronakilo er bij krijg, maar eerder juist meer spieren op bouw.

Ondanks deze eerste-wereld problemen gaat het heel voorspoedig. De dagen deel ik in door ’s ochtends wat te werken aan dingen, in de middag sporten en de taal leren en ’s avonds Netflix & (geen) Chill. Dagelijks nog even een gezichtsmaskertje die je gratis van het hotel krijgt om je huid de hydrateren (dit wordt in Azië overigens standaard gedaan door mannen en vrouwen) vandaar dat Aziaten vaak zo’n gladde huid hebben. Ik hoor jullie al denken, nou dat dacht ik eerst ook, maar ik ben het levend bewijs dat er wel degelijk verschil is met je huid na het gebruik hiervan 😊.

Wat mij het aller gekst lijkt straks, is na de quarantaine weer het normale leven op te pakken. We zitten nu inmiddels al een jaar in dat Corona leventje en hier word ik nu ook nog echt gezien als een virus. Maar zodra je uit quarantaine bent kun je iedereen gaan omhelzen en word je weer met open armen overal ontvangen. Ik hoop dat iedereen in Nederland zijn normale leven weer snel op kan pakken, maar tot die tijd zal ik hier alvast extra genieten van de vrijheid en feestjes 😉