4. Terug naar het oude normaal

Het is een heerlijk gevoel om weer het normale leven op te pakken. In het begin was het wel nog even wat ongemakkelijk. De eerste avond namen een paar vrienden mij al mee naar drukke plekken terwijl dat officieel niet mag. Tevens durfden of mochten een paar vrienden niet komen om mij te zien. Als je namelijk iemand wil zien die nog maar vrij recent in Taiwan is aangekomen, dan moet je het officieel melden bij je werk en zal je baas bepalen of dit verantwoord is of niet. Dit gevoel was in het begin nogal wat ongemakkelijk omdat het net voelt alsof je een gevaarlijke tijger in de dierentuin bent. Mensen willen je graag zien, maar kom niet in de buurt want hij is gevaarlijk.

Bij de derde dag ging de reis naar het zuidelijke eiland Liuqiu en daar zijn er zo goed als geen regels. Niemand boeit het wat je er doet en daar kon ik me ook lekker op mijn gemak voelen. Veel genieten van de zon, prachtig koraal en natuurlijk de zeldzame groene schilpad. Buiten dat er totaal geen regels zijn rond het rijden op een scooter (heerlijk trouwens) is de overheid heel streng met de bescherming van het koraal rif. Zo mag je er alleen met gidsen zwemmen en is het verboden zonnebrand te gebruiken rond het koraal rif omdat dit schadelijk zou zijn. Tijdens de duik hebben we het geluk gehad om een 150 jaar oude zee schildpad te zien die bijna net zo groot was als ikzelf. Volgens de gids is deze schildpad zelden te zien.

Terug in Taipei is het tijd het normale leventje weer op te pakken. Binnen twee dagen heb ik samen met Charlie een appartementje gevonden wat qua ruimte best groot is voor Taipei vooral binnen het budget. Naast het mooie uitzicht op de skyline, kun je ook nog eens je behoefte doen met een behoorlijk uitzicht. Wel moet je ’s avonds de gordijnen dicht doen, anders kan de buurt meegenieten. Ondanks dat het appartement er van buiten nogal oud uit ziet is het echt wel een schoon land. Ik verwachte veel ongedierte in het appartement en goedkope meubels. Maar dan zie je toch wel dat Taiwan meer naar Japan neigt dan China. Wel moet ik toegeven dat de kakkerlakken hier (die ja ‘s avonds buiten nog wel eens ziet) mij toch nog wel kunnen intimideren. Ongeveer de grootte van je dikke teen (bij maat 46).